Echt niks te doen
Ik heb niks te doen.
Meis kijkt mij aan.
diepe zucht, echt niks te doen.
Deze zin komt af en toe langs in huize Hak.
Geeft niet, dan ga je gewoon even lekker niks doen.
Wat een on-meelevende moeder.
Nee hoor helemaal niet.
Vanuit niks doen komt vanzelf weer creatief spel.
Vervelen word je gauw zat.
Ineens bedenk ik mij.
"Wat zou Izak gespeeld hebben"
Grote ogen kijken mij aan: Izak?
"Ja in de tent bij Sara".
"o...die, ja dat weet ik ook niet"
skeeleren?, nee die had hij niet.
lego? nee ook niet.
Hij zal toch wel wat gedaan hebben.
"Ik weet het" zusjelief heeft alles aangehoord.
Ze wordt enthousiast. Ze maakten zelf speelgoed.
Dat heb ik gezien in een boek [Jetse, soort Ot en Sien]
Waarmee dan, wat was er in en om de tent?
stokjes misschien of steentjes.
kleine meis komt vol trots binnen.
"kijk mama voor jou"
Ze torst een halve boomstam mee.
"Heb ik buiten gezoekt".
Het mos licht felgroen op
de grond wordt een beetje zanderig.
Vol trots legt ze haar tak naast de witte bank.
en echt: het staat nog mooi ook.
De verveling is weg.
want van die tak.... kom je vanzelf bij een stok.
en van een stok maak je een dwarsfluit.
wel niet zo'n echte als grote zus maar toch.
kom we gaan orkestje doen.
plaatje: prentenboek van h.s. buchanan
